حبوا بعضن..تركوا بعضن

((بديت القصة بأول شتى..تحت الشتى حبو بعضن..))
هكذا كان صوت فيروز ينساب فى المقهى حيث جلسا بجوار الواجهه كما تفضل هى..لتشكل الامطار بالخارج مع الاغنية بالداخل مزيجا غامضا من الشجن و الرجاء بألا تكون هذه هى المرة الاخيرة التى يجمعهما المقهى..و المطر .. و صوت فيروز.
" انا مش قادرة اكمل..كفاية كده..احنا بنتفنن فى تعذيب بعض..نبعد احسن كل واحد يعيطله شوية و يفوق لنفسه بعدها و يعيش حياته لكن كده؟ حرام.."
((وخلصت القصه بتانى شتى..تحت الشتى تركوا بعضن..))
لم يبد عليه التأثر لدى سماع كلماتها الحادة دلالة انه سمعها من قبل الآف المرات و كانت النتيجة هى دائما انتصار اسلوبه الرقيق و كلماته الحانية على غضبها بما يضمن لعلاقتهما الاستمرار حتى تثور غضبتها مرة اخرى و هكذا..
"يا حبيبتى اهدى بس فى الاول و الاخر احنا مالناش غير بعض.. و بعدين الموضوع ابس.."
قاطعته صائحة بغضب عجزت عن التحكم فيه: " متقوليش الموضوع ابسط من كده بكتير.. انا الكلمه دى بتعصبنى..ما هى دى اصلا المشكله..اللى انا بشوفه مهم بتشوفه انت مبالغ فيه..بتتعامل مع كل حاجه بسطحية و عشان كده بيبان رد فعلى انا مبالغ فيه.."
اجابها ذاهلا: " انا سطحى؟"
ردت باصرار : " ايوه سطحى.. كل مرة نتخانق بيكون همك ازاى نتصالح و خلاص..مش بتبص لأصل المشكلة..لسبب الخناقه.. انا مش محتاجة حد ياخدنى على قد عقلى..انا محتاجه حد يناقشنى..يقنعنى و اقنعه..حد كبير اقدر احاسبه على تصرفاته..معترض على مبدئى فى حاجات معينه او مختلف معايا فيها ناقشنى..مش تاخدنى على قد عقلى و تقوللى حاضر و تروح تعمل اللى فى دماغك..احنا بنتكلم فى اساسيات هنبنى عليها جوازنا بعد كده..مش مجرد رغبة فى التحكم و فرض الرأى.."
((حبو بعضن..تركو بعضن..))
" يا حبيبتى اهدى بس طيب..انا مش مختلف معاكى ولا باخدك على قد عقلك..و اكيد لو كلامك مأقنعنيش مش هوافقك عليه من البداية اصلا.."
قاطعته بحدة: " امال تسمى بايه انك توعدنى انك متخرجش مع الناس دول بالذات و ترجع تخرج معاهم تانى واعرف انا بعدها بالصدفه؟ أظن انت حد كبير و فاهم انا سبب اعتراضى عليهم ايه.. و عارف هما فى خروجاتهم بيروحو فين و بيعملو ايه..انا مارضاش ان اللى هيبقى ابو ولادى يعرف ناس كده حتى لو مش هتعمل زيهم.. اسمك بردو قاعد معاهم و محسوب صاحبهم ..و الكلام ده قلناه ميت مرة و كل مرة وعود من غير تنفيذ..يا سيدى لو هما عندك اهم يبقى سيبنى انا فى حالى باه يمكن الاقى حد اكون انا عنده اهم من اى حد"
((يا حبيبي شو نفع البكى؟..شو إله معنى بعد الحكى.. ))
ذهلته رنة الغضب فى صوتها و الى لم تصل ابدا من قبل الى هذا القدر .. صمت لوهلة ثم قال :" احنا بشر و بنغلط..قلتلك قبل كده اكيد مش قاصد اضايقك و مكنتش اعرف انهم خارجين معانا فى المشوار ده.."
((ما زالها قصص كبيرة..وليالى سهر و غيرة..تخلص بكلمه صغيرة..))
" احنا بشر اه.. بنغلط ماشى .. بس عشان احنا بشر بنتعلم من غلطاتنا..و بعدين ايه المشكله؟ رحت مكان لقيت ناس مش عايز تخرج معاهم سيب المكان و امشى.. ولا انا طالبه معجزة؟"
رد عليها بحدة لم تتوقعها: " انا مش طفل صغير عشان تختاريلى اصحابى.. اخرج مع مين و اكلم مين.. انا واحد كبير و لو مش عايز اعمل حاجه مش هعملها..هما يعملو اللى يعملوه انا مالى؟ و بعدين انا اعرفهم من قبل ما اعرفك و افتكر انهم مأثروش عليا بدليل انك لما عرفتينى كنت البنى ادم اللى عجبك و قبلتى تكونى حبيبته و مراته ان شاء الله.."
"لأ يا استاذ..انت صحابك دول كانو من الحاجات اللى قبلتها على مضض فيك..من الحاجات اللى وجودى فى حياتك رهن باختفاءها.. زيها زى السجاير والسهر برة لوش الفجر .. و اظن انا كنت واضحة ف ده من الاول و مخدعتكش.."
" ولا انا كمان خدعتك.. انا مقلتش انى هنام و اقوم سايب صحابى اللى مش عاجبينك و مبطل سجاير و بنام من المغرب.. كل ده انا وعدت بيه و قلت من الاول انه مش هيبقى سهل و انه هياخد وقت و انتى رضيتى و قلتى انك هتقدرى .. جايه دلوقت تقولى مش قادرة؟"
" اه مش قادرة..تعبت..انا مش شايفة اى تغيير فيك من يوم ما بقينا سوا"
"و انا مش ذنبى انك مش شايفة انى اتغيرت ..مش ذنبى انى مهما عملت مش كفايه عشان ارضيكى"
" وعشان كده انا بقول كفايه.. احنا مش قادرين نفهم بعض..يبقى كل واحد يروح لحاله و يا دار ما دخلك شر.."
"انتى شايفه كده؟"
" انت شايف غير كده؟"
"لأ خالص..زى ما تحبى..انا مش عارف اقولك ايه"
"متقولش حاجه كل شىء نصيب.."
نهض كلاهما بعد ان نادى هو النادل .. و من خلفهما كان صوت فيروز لا يزال منسابا بحزن..
((حبوا بعضن..تركوا بعضن))